۲۴
آذر
سیره عملی رسول خدا
رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) سخى ترین مردم بود، بطورى که هیچ وقت درهم و دینارى نزدش نمى ماند،
حتى اگر وقتى چیزى نزدش زیادى مى ماند و تا شب کسى را نمى یافت که آنرا به او بدهد، به خانه نمى رفت
تاذمه خود را از آن برى سازد و آنرا به محتاجى برساند، و از آنچه خدا روزیش مى کرد بیش از آذوقه یکسال از
خرما و جوى که در دسترس بود براى خود ذخیره نمى کرد و مابقى را در راه خدا صرف مى کرد، کسى از آن
جناب چیزى درخواست نمى کرد مگر اینکه آن حضرت حاجتش را هر چه بود برآورده مى نمود، و همچنین مى داد
تا آنکه نوبت مى رسید به غذاى ذخیره یکساله اش از آنهم ایثار مى فرمود، و بسیار اتفاق مى افتاد که قبل از
گذشتن یکسال قوت خود را انفاق کرده و اگر چیز دیگرى عایدش نمى شد خود محتاج شده بود.
