عشق یعنی..

امام باقر (ع ) فرمود: یکى از شاهان بنى اسرائیل اعلام کرد: «شهرى مى سازم که هیچگونه عیبى نداشته باشد و هیچکس نتواند در آن عیبى بیابد» (فرمان داد معمارها و بنّاها و کارگرها مشغول شدند و آن شهر با آخرین سیستم و با تمام امکانات ساخته شد) پس از آنکه ساختن شهر به پایان رسید، مردم از آن شهر دیدن کردند و همه آنها به اتفاق نظر گفتند شهرى بى نظیر و بى عیب است .
در این میان مردى نزد شاه آمد و گفت : «اگر به من امان بدهى ، و تاءمین جانى داشته باشم ، عیب این شهر را به تو مى گویم »
شاه گفت : به تو امان دادم .
آن مرد گفت :
«لها عیبان : احدهما انّک تهلک عنها، والثّانى و انّها تخرب من بعدک »
«این شهر دو عیب دارد: 1. صاحبش مى میرد 2. این شهر سرانجام بعد از تو خراب مى شود»
شاه فکرى کرد و گفت : چه عیبى بالاتر از این دو عیب ، سپس به آن مرد گفت : به نظر تو چه کنم ؟
آن مرد گفت : شهرى بساز که باقى بماند و ویران نشود، و تو نیز در آن همیشه جوان باشى ، و پیرى به سراغت نیاید (و آن شهر بهشت است ).
شاه جریان را به همسرش گفت ، همسرش فکرى کرد و گفت : در میان همه افراد کشور، تنها همین مرد، راست گفته است .