عشق یعنی..

آیا چشم زدن واقعیت دارد؟
وَ اِنْ یَکادُ الَّذینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِاَبْصارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَ یَقُولُونَ اِنَّهُ لَمَجْنُونٌ (سوره قلم آیه 51)
(نزدیک است کافران هنگامیکه آیات قرآن را می‏شنوند تو را با چشم خود هلاک کنند)
بسیاری از مردم معتقدند در بعضی از چشمها اثر مخصوصی است که وقتی از روی اعجاب به چیزی بنگرند ممکن است آن را از بین ببرد، یادرهم بشکند، و اگر انسان است بیمار یا دیوانه کند.
این مساله از نظر عقلی امر محالی نیست، چه اینکه بسیاری از دانشمندان امروز معتقدند در بعضی از چشمها نیروی مغناطیسی خاصی نهفته شده که کارائی زیادی دارد، حتی با تمرین و ممارست می‏توان آن را پرورش داد، خواب مغناطیسی از طریق همین نیروی مغناطیسی چشمها است.
در دنیائی که «اشعه لیزر» که شعاعی است نامرئی می‏تواند کاری کند که از هیچ سلاح مخربی ساخته نیست پذیرش وجود نیروئی در بعضی از چشمها که از طریق امواج مخصوص در طرف مقابل اثر بگذارد چیز عجیبی نخواهد بود

بسیاری نقل می‏کنند که با چشم خود افرادی را دیده‏اند که دارای این نیروی مرموز چشم بوده‏اند، و افراد یا حیوانات یا اشیائی را از طریق چشم زدن از کار انداخته‏اند.
لذا نه تنها نباید اصراری در انکار این امور داشت بلکه باید امکان وجود آن را از نظر عقل و علم پذیرفت.
در روایات اسلامی نیزتعبیرات مختلفی دیده می‏شود که وجود چنین امری را اجمالا تایید می‏کند.
در حدیثی می‏خوانیم که «اسماء بنت عمیس» خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله عرض کرد: گاه به فرزندان جعفر چشم می‏زنند، آیا «رقیه» ای برای آنها بگیرم (منظور از «رقیه» دعاهائی است که می‏نویسند و افراد برای جلوگیری از چشم زخم با خود نگهمیدارند و آن را تعویذ نیز می‏گویند).
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: نعم، فلو کان شی‏ء یسبق القدر لسبقه العین «آری، مانعی ندارد، اگر چیزی می‏توانست بر قضا و قدر پیشی گیرد چشم زدن بود[1]»! .
و در حدیث دیگری آمده است که امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: پیامبر صلی الله علیه و آله برای امام حسن و امام حسین علیهما السلام «رقیه» گرفت، و این دعا را خوانده اعیذکما بکلمات التامة و اسماء اللَّه الحسنی کلها عامة، من شر السامة و الهامة، و من شر کل عین لامة، و من شر حاسدٍ اذا حسد: «شما را به تمام کلمات و اسماء حسنای خداوند از شر مرگ و حیوانات موذی، و هر چشم بد، و حسود آنگاه که حسد ورزد می‏سپارم، سپس پیامبر صلی الله علیه و آله نگاهی به ما کرد و فرمود: «اینچنین حضرت ابراهیم برای اسماعیل و اسحاق تعویذ نمود»[2]

در نهج البلاغه نیز آمده است العین حق و الرقی حق: «چشم زخم حق است و توسل به دعا برای دفع آن نیز حق است[3] »

منبع کتاب یکصد و هشتاد پرسش و پاسخ ص 594و 595

@hadiyanenoor