معیار ششم زیبایی
زیبایی حتماً باید درکنارآن پنج معیار قبلی صورت بگیرد نه به‌طور مستقل زیرا زیبایی بدون تدیّن و عفت و اخلاق نه‌تنها امتیازی محسوب نمی‌شود بلکه «آفتی» خطرناک است و بلایی است رسواگر، همان‌طور که پیامبر در حدیثی می‌فرماید: «مَنْ تَزَوَّجَهَا لِجَمَالِهَا رَأَی فِیهَا مَا یکرَهُ- وَ مَنْ تَزَوَّجَهَا لِدِینِهَا جَمَعَ اللَّهُ لَهُ ذَلِک.»[1] کسی که فقط به خاطر زیبایی با زنی ازدواج می‌کند در او امور ناخوشایند خواهد دید و کسی که به خاطر دین و ایمان زنی، با او ازدواج می‌کند خداوند همه آن امتیازات را برایش فراهم خواهد کرد.
در حدیث دیگری پیامبر اکرم (ص): «قَامَ النَّبِی ص خَطِیباً- فَقَالَ أَیهَا النَّاسُ إِیاکمْ وَ خَضْرَاءَ الدِّمَنِ- قِیلَ یا رَسُولَ اللَّهِ ص وَ مَا خَضْرَاءُ الدِّمَنِ قَالَ الْمَرْأَةُ الْحَسْنَاءُ فِی مَنْبِتِ السَّوْءِ.»
ای مردم بپرهیزید از سبزه زاری که برفراز مزبله و منجلابی روییده باشد! سؤال شد: ای پیامبر خدا سبزه‌زار روییده برمزبله و منجلاب چیست؟ فرمود زن زیبایی که در خانواده پلیدی رشد کرده باشد. (البته مرد نیز همین‌طور است)[2] بنا براین همسر زیبا خوب است اما درصورتی‌که متدین و باتقوا باشد و البته باید تناسب این زیبایی دوطرفه باشد و زیاد فاصله نداشته باشد زیرا اگر مرد زشت باشد و زن فوق‌العاده زیبا این هم برای مرد خطرآفرین است هم زن بیشتر در معرض سقوط هست گرچه در تاریخ اسلام ازدواج این‌چنینی بوده و سؤال من از شما خوانندگان عزیز این است که داستان این ازدواج چیست؟
